BELEDİYELER (2)

Yavuz Kocaömer Radikal

Şimdi İstanbul’da bir bedensel engelli hangi sosyal ve kültürel hizmet alanına rahatça girebilmektedir? Hangi yolda, hangi parkta, bahçede, hangi rekreasyon alanlarında özgürce dolaşabilmektedir? Hangi görme engelli, yaya geçidine gelince sesli trafik lambaları tarafından ikaz edilmektedir? Bırakınız bunu, bir de son zamanlarda büyük şehirlerde yapılan üst geçitlerde engelliler, belediyeler tarafından tamamıyla gözden çıkarılmıştır.

Ülkemiz gibi araba trafiğinin yaya trafiğinin önünde olduğu bir yerde, üstüne üstlük yaya geçitlerini de yüksek merdivenlerle hava köprüleri haline getirdiğimiz zaman, bunun Türkçesi engelli insanlarımıza “Evinde otur, dışarı çıkma” demektir. Hal böyle olunca, bu insanlarımız, çoğunlukla içlerine kapanmakta ve en doğal hakları olan serbestçe hareket etme hakkı bile böylece ellerinden alınmış olmaktadır.

Bunun sonucu olarak hiçbir kültürel ve sosyal olaya katılmamakta, spor yapamamaktadırlar. Bir engellinin hayatında sporun ne kadar önemli olduğunu bugün artık bütün dünya kabul etmektedir. Ama siz gelin de bunu seçildikten sonra engellileri unutan Belediye Başkanları’na anlatın.

Oysa yapilan düzenlemeler çok büyük harcamalar da gerektirmiyor. Yeter ki belediyeler istesin.

Sütunlarımız açık. Hangi il ve ilçemizin belediyesi, engellilere dönük çalışmalar yapmışsa bildirirler, biz de burada kendilerini örnek olarak gösteririz.

İki haftadır spor yazılarına ara verdik. Zira önce engellilerin sokağa rahat çıkmalarına çözüm bulabilir miyiz diye düşündük.