ERİŞİYORSAM VARIM

Koç Üniversitesi, engelli bireylerin toplumsal hayata katılımı konusunda farkındalığı artırmayı amaçlayan projeye ev sahipliği yapacak.

Koç Üniversitesi, İsveç Başkonsolosluğu, Ruh Sağlığında İnsan Hakları Girişimi Derneği (RUSİHAK) ve Engelli Kadın Derneği (ENGKAD) ile ortaklaşa yürütülen etkinlik kapsamında, İsveç ve Türkiye’den engelli 22 bireyin portrelerinin yer aldığı ‘Erişiyorsam Varım’ fotoğraf sergisi düzenlenecek.

Ayrıca atölye çalışmaları, seminerler ve film gösterimleri de yapılacak.

Herkese açık

24 Ekim 2018’de Koç Üniversitesi Rumeli Feneri Kampüsü’nde ‘Erişiyorsam Varım’ sergisiyle başlayacak etkinlikler, 3 Aralık 2018 Dünya Engelliler Günü’nde Sevgi Gönül Kültür Merkezi’nde sahnelenecek ‘Farklı Bedenlerle Dans’ gösterisiyle sona erecek.

Halkın katılımına açık olan etkinlikler kapsamında 5 seminer, 4 atölye çalışması ve 4 film gösterimi yapılacak. Etkinliklerle katılımcılar, öğrenciler ve akademisyenler ‘erişilebilirlik’ konusunu farklı platformlarda tartışacak. Bu tartışma yeni soruların, sorgulamaların, yaklaşımların önünü açacak ve toplumsal farkındalığa katkıda bulunacak.

Çok önemli ama…

Bahsettiğimiz proje, engellilerin etkinliklerinin, yaşamlarının, yaptıklarının tartışılması ve izlenmesi bakımından çok önemli. Ama bizim görüşümüze göre, bu tip etkinlikler daha çok insanımıza hitap etmeli ve bu rakam belli sayılarda kalmamalı. Henüz ülkemizde engelliler konusunda geniş anlamda bir bilgiye sahip değiliz.

Neler gördük neler

Son 20 yıllık deneyimimizde “Bunların da sporu mu olur? Bu spor dandik” diyen Merkez Danışma Kurulu Üyeleri de gördük. “Bu engellilerin yaptığı spor değildir, pozitif ayrımcılıktır” diyen spor yetkilileri ve kıran kırana mücadelelerle gerçekleştirilen spor branşlarına rehabilitasyon gözüyle bakan kıymeti kendinden menkul birçok insanla da karşılaştık.

Nerenin danışmanı?

Basın toplantısına gelince, yaklaşık 24 kişinin bulunduğu salonda, sadece birbirini şahsen tanıyanlar, kimin hangi kurumdan olduğunu biliyordu. Gerek soru soranlar gerekse cevap verenler, isimlerini ve kimliklerini açıklamadıkları için bu durumu aslında pek sevmedik.

Hele karşımızda oturan bir beyefendinin hiç gereği yokken, neredeyse orada bulunanları azarlarcasına “Konuları başka yere çekmeyelim” gibi sözler söylemesi üzerine ‘Kimsiniz?’ diye sorduk. Beyefendi sadece ‘danışman’ olduğunu söyledi. Nerenin danışmanıdır, bu konularda ne bilir herhalde en iyi kendisi biliyor.

İlerleme yeterli değil

Yine aynı toplantıda, engellinin anlamı sorulduğunda, yetkili kişiler konuyu dağıtıp “Öyle de olur böyle de olur” gibilerden sözler ederken müdahale etmek zorunda kaldık. Engellinin genel tanımı dünyada nedir, ülkemizde nedir?

Maalesef bu konularda da böyle etkinlikleri düzenleyen insanlarımız da gerekli bilgiye sahip değil. Bu da tamamıyla eğitim meselesi. Batılı ülkelere baktığınızda, engelliler konusundaki eğitim ilkokul birinci sınıftan başlıyor. Bizde de son senelerde gelişme olmasına rağmen, henüz okullarda engelli konularıyla ilgili bir ders olmadığı gibi etkili bir uygulama da yok.

SES YOK

Geçtiğimiz hafta bu sütunlarda Galatasaray Spor Kulübü’nün tekerlekli sandalye basketbol takımına 300-500 bin lira için reva gördüğü davranışı detayları ile yazmıştık. Aradan geçen bir hafta içinde, sporla ilgili birkaç dostumuzun dışında kimseden tepki almadık.

Zaten ne tepki verecekler, ayrı mesele. Ama bir de benim yakın dostlarıma telefon edip “Buradaki bazı istihbaratlar yanlış” diyen ama beni telefonla aramayan, medeni cesareti yetmeyen yöneticiler de oldu. Yine tekrar etmekte fayda var. İnsanlar bilmediği konularda konuşmamalı. Çünkü böyle yaptıkları sürece kendilerini de komik duruma düşürüyorlar.

“Teşekkür ederim”

Bana burs kazandınız diye haber gelmişti. Ama ben burstan daha fazlasını yani bir aile kazandığımı düşünüyorum. Başım sıkışınca çalabileceğim bir kapı sıcaklığını bana gösterdiğiniz için size minnettarım.

Bu hayatta başarısızlığı hiçbir açıklamanın hafifletemediğine inanıyorum. Bu yüzden sizinle böyle bir sebep yani başarısızlıktan dolayı ayrıldığım için utanıyor ve özürlerimi iletmek istiyorum.

Misafirperverliğiniz, sıcakkanlılığınız, aile şefkatiniz için TESYEV’e teşekkür ederim. Bana hayatımın her yönünde kendimi savunabilecek, isyankar, mücadeleci bir ruh kazandırdığı için Yavuz Kocaömer’e çok teşekkür ederim.

Selçuk Eti
Adana Çukurova Üniversitesi
Makine Mühendisliği
3. sınıf öğrencisi

‘İşitme cihazına ihtiyacım var’

İşitme engelliyim. İki kulağıma da işitme cihazı gerekiyor. Çalışamıyorum, kalp, tansiyon ve astım hastasıyım. Astımdan dolayı devamlı hastaneye gidiyorum.Evde hiç yiyecek, elbise, ayakkabı yok. Ekmek almaya para bulamıyorum. Allah rızası için yardımcı olun.

Çetin Osmankocaoğlu Tel: 0545 876 33 51

‘Kitap istiyor, mektup arkadaşı arıyorum’

■ 25 yaşındayım, 3 yıldır cezaevindeyim. Adanalıyım. Kitap okumayı çok seviyorum. Okumadığınız kitapları göndermenizi istiyorum. Yalnızlığımı unutturacak mektup arkadaşı arıyorum. Mektuplarınızı bekliyorum.

Giray Yörük
M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu MüdürlüğüCeyhan/Adana

■ Böyle bir sayfa ayırdığınız için sonsuz teşekkür ve şükranlarımı sunarım. Hikaye kitapları ve mektup bekliyorum. Okan Kaya L Tipi 2 Nolu K.C.E. B-12 Koğuşu Maltepe/İstanbul■ 10 yıldır cezaevindeyim. 38 yaşındayım. Buradaki zamanımı güzel geçirmek ve iyi insanlar tanımak için mektup arkadaşı arıyorum. Derdimi, sıkıntımı paylaşabileceğim dostlar istiyorum. Herkes bana mektup yazabilir.

Ömer Kalkmaz
M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu C-10 KoğuşuAlaşehir/Manisa

22.10.2018 Posta Gazetesi