O GÜNDEN BUGÜNE NE DEĞİŞTİ?

Türkiye, iyi niyetli insanlara göre bir ülke değil!

Zülfü Livaneli’nin 16.10.2003 tarihinde Vatan Gazetesi’ndeki köşe yazısını aşağıda bilgilerinize sunuyoruz.

“Orta yaşı geçmiş ve yıllarca Türkiye üzerine düşünmüş bir insan olarak rahatça söyleyebilirim ki burası iyi niyetin ödüllendirildiği ve kötü niyetin cezalandırıldığı bir ülke değil. Bunu üstünkörü bir yargı olarak almayın; tarihimize bu açıdan bir göz atın, ne kadar haklı olduğumu hemen anlayacaksınız.

Türkiye’de insanlar birbirine karşı saldırı ve savunma halindedir. Yüzyıllar boyunca sürüp giden kavgalar vahşi bir geleneğe dönüşmüştür artık. Cangılda yaşayanlar ister istemez bir saldırı ve savunma içgüdüsü geliştirirler. Bizde de durum farklı değildir.

Hayatta ya da ayakta kalmak için insanlar birbirine sokulur, gruplaşır, kendi arasında dayanışma kurar ve düşmanlarına saldırırlar. Bu gruplaşmanın adı hemşehrilik de olabilir; bir futbol takımı, bir ideoloji, bir tarikat ya da bir partide.

Böyle konuları çoktan aştığı sanılan entelektüel gruplar bile ancak bir çeteleşme içinde kendilerini rahat hissederler.

Türkiye bir çete savaşları ülkesidir. İnsanlar açık konuşmaz; sembollerle, imalarla, dedikodularla kendilerini ifade ederler.

Böylece aynı sembollerde, terminolojide ve ima dünyasında buluşan çete mensupları birbirlerinirahatça tanıyabilirler. Gözünü böyle bir ülkeye açan insanların çoğu, sinsi bir kabulle ortama uyum göstermeye çalışır ve kendilerine en uygun çeteye kapağı atarak hayatta kalmanın çaresini ararlar.

Bir de hayat boyu bu uyumu gösteremeyen, içinde bulunduğu kurumları eleştiren, sözünü sakınmayan, etrafında dönen dolapları anlamayan iyi niyetli insanlar vardır.

Herkesi kendileri gibi bilir ve hayata bir çocuk safiyetiyle tutunmaya çalışırlar. Heyecanları ve hayalleri vardır.

Ama Türkiye’nin sistemi her fırsatta bu insanlara ağzının payını verir. İnsanların çoğu, iyi niyet denilen kavrama sahip olmadıkları için, bir başkasında da bu özelliğin bulunduğuna inanmaz ve yüreğini büyük bir safiyetle açan kişiye “Kimbilir ne hesaplar çeviriyor?” diye bakarlar.

Yazının sonunda sözümü açık açık söyleyeyim: Ben Türkiye’de iyi insanlar da tanıdımama kötü insanların sayısı çok daha fazla, başa çıkılamayacak kadar fazla.

Hem de sağcı, solcu, dinci, laik, eğitimli, eğitimsiz ayrımı gözetmeden.

Yaşamımın bana öğrettiği en önemli gerçek şu: Türkiye iyi niyetli insanlara göre bir ülke değil. Bir Anadolu türküsünün dediği gibi: “Bizde adet böyledir- Güzeli ağlatırlar, çirkini söyletirler”.

Zaten hep böyle olmadı mı?”

NOT: Sevgili Zülfü Livaneli’nin 12 sene önce yazdığı bu yazıdan bugüne kadar ülkemizde ne değişti onu da okurlarımızın takdirine bırakıyoruz.

Özel Sporcuların Vefası

2 ay önce , bir talihsiz kaza sonucu bazı kemiklerimiz kırıldı ve hala da sıkıntılı günler geçirmekteyiz. Geçtiğimiz haftalarda Samsun’da yapılan Türkiye Özel Sporcular Spor Federasyonu’nun muhtelif branşlardaki Türkiye Şampiyonaları’nda , üstteki resimde de göreceğiniz gibi , büyük bir vefa örneği gördük. 60 kulübün katıldığı futbol şampiyonasında değil , diğer branşlarda da sporcular üstte gördüğünüz şekilde sahaya çıktılar. Başta Türkiye Özel Sporcular Spor Federasyonu olmak üzere turnuvada bu hassasiyeti gösteren kulüplerimize ve sporcularımıza şükranlarımızı sunuyoruz.

GÜZEL SÖZ

Konuşma, insanın aklını kullanma sanatıdır. EFLATUN

sonu