SPONSORLUK YASASI
Bir süre önce Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğünün, teşkilat, görevleri hakkındaki kanunun değiştirilmesi sırasında yapılan bir ilave ile sadece uluslar arası resmi spor organizasyonları ve genel müdürlükçe uygun görülen spor tesisleri için yapılacak ayni veya nakdi harcamaların gelir vergisi ve kurumlar vergisi kanunlarına göre gider sayılabileceği yasallaşmıştı.
Basınımızda ve Spor Bakanlığı tarafından ‘Sponsorluk Yasası’ diye adlandırılan bu ilave madde, Türk sporunun ihtiyaçlarını karşılamaktan çok uzak. Özellikle engelliler spor federasyonları ve bu federasyonlara bağlı kulüpler sponsor bulmakta zorlanmaktadırlar. Aşağıdaki önerimiz bir taraftan bu federasyonlara destek olurken, öte yandan da hep üzerinde konuşulan federasyonların özerkliğe kavuşması konusunda bir deneyim sağlayabilir.
İşitme, görme, bedensel ve zihinsel engelli spor federasyonları ile bunlara bağlı kulüplerin organize edeceği ulusal ve uluslararası yarışmalarda, bağlı kulüplerin forma reklamı, malzeme ve diğer maddi ihtiyaçlarını karşılama konusundaki elde edilecek gelirleri sağlayacak olan kurum ve kuruluşlar, bu harcamalarını gelir ve kurumlar vergisi yasalarının ilgili maddelerine göre vergilerinden düşebilirler. Buna karşılık, bu federasyonların, mevcut bütçelerinin üzerinde anlaşılacak bir miktar da kısıntıya gidilir. Böylece devlet bu federasyonlara doğrudan ayırdığı ödeneği kısarak tasarrufa gitmiş olur. Ancak, öte yandan bulunacak sponsorların bu masrafları vergilerinden düşmeleri dolayısıyla da bir miktar vergi kaybına uğrar. Ve sonunda devletin bu kayıp ve kazançları bir noktada dengelenir. Bir yandan bu federasyonlar özerk çalışmaya alışırlarken, öte yandan da gerçek bir sponsorluk yasası hiç değilse engelliler federasyonları için konulmuş olur.
Sporda atılımın çok konuşulduğu bu günlerde belki de bu örnek denemeye değer.
