
BU KEZ SÖZ SİZİN
Sevgili okurlarım, son aylarda sizlerden çok sayıda mektup, faks ve e-mail aldık. Bu bakımdan bugünkü köşemizi sizlere ayırdık. ‘’Söz sizin ‘’ diyoruz. İşte sizden gelen mesajların bir kısmı.
İş Arıyorum
27 yaşında, konuşma engelli bir gencim. Yıllardır iş arıyorum ama hala bulamadım. Nereye gittiysem engelli olduğum için iş vermediler. Her yerde form doldurdum , İş ve İşçi Bulma Kurumu’na kayıt yaptırdım . Birkaç defa çağırdılar ama hep ağır işlerdi . Yani normal insanın bile zor yapardı. Ben de çalışmak zorundayım . 2 yıl önce babam vefat etti. Engelli maaşı almayı hiç istemiyordum ama mecbur kaldım. Başvurumu yaptım , şimdi 3 ayda bir 385 YTL alıyorum. Maaşı alırken ’’ Hiç değilse aileme yük olmayayım ‘’ diye düşündüm. Benim Lokman Ayva’ya ve Sayın Başbakanımıza bir önerim var. Engelli maaşlarını 750 YTL yapsalar . Bir engelli , başka bir engelliyle evlenir ve bütün engelli kardeşlerimiz mutlu bir yaşam sürer, çoluk çocuğa karışır. 3 ayda bir engelli çiftin ellerine 1.500 YTL para geçecek hiç değilse. Benim en büyük hayalim evlenip bir kız , bir erkek çocuğuna sahip olmak ama bu sadece hayal. Benim gibi engelli , dertleşmek isteyenlerden ve özellikle iş verenlerden mesaj bekliyorum.
Murat Seymenoğlu / İstanbul Tel : 0 536 779 94 82
Büyüyen bebek
Küçücük bir bebektim daha, Hiçbir şeyden haberi olmayan, Hayattan bi haber olan bir bebek, Keşke hep bebek olarak kalsaydım,
Ama büyüdüm anne, Büyüdüm , büyüdüm de kocaman oldum,Hayatın biçtiği kumaştan,Ben de payımı aldım anne,
Her şeye rağmen yaşamak güzel anne.Ağlama annem , sakın ağlama, sen ağlamaHayat ve insanlar acımasız da olsa, Yaşayacağım, inadına yaşayacağım anne.
Leyla Tutaş / Adana
Allah’ın rahmeti üzerine ve üzerimize olsun
27.2.2006 tarihinde defnettik ağacımızıUğurladık sonsuz aleme babamızı Canım babam Mehmet Emin EfendiZaman geçti, hasretin sardı bizleri
Yas tutmadık , azap çekme diyeDul kalan anam, yaralıdır yüreği Ben zaten yaralı karaca misali Engelliyim ama direnirim şaşkın aleme
Canım anam, garip anam üzülmeYanındadır engelli oğlun, dert etmeMevla’m neylerse güzel eyler isyan etmeDua edelim, sığınalım Mevla’ya şükür ile.Suat Tekses / İstanbul Tel : 0 543 – 599 21 12
Teşekkürler
Amacıma ulaştım. İsteğim ATM’leri, ortopedik engellilerin de rahatlıkla kullanabilmesiydi. Bu konuda düzenleme yapılmasını sağladım. Dava açarken amacım bankalardan para almak değildi. Artık benim durumumda olan diğer ortopedik engelliler şifrelerini tanımadıkları kimselere vermek zorunda kalmayacak. 1.5 yıldır pek çok arkadaşın manevi desteğini görmediğim için çok üzgünüm. Her zaman yanımda olan avukatım Sayın Hasan Kaya , Ar-Ge müdürlüğü personeli , beni destekleyen Başar Ailesi ve aile dostlarıma teşekkür ederim. Ayrıcada diğer ilerde yaşayan, beni mektupsuz bırakmayan binlerce duyarlı vatandaşa sonsuz teşekkürler. Bu yaşanan olayın tüm bankalar ve kamu kurumlarınca dikkate alınmasını ve gerekli düzenlemenin yasal yollara başvurulmadan yapılmasını temenni ediyorum. Ülkemizdeki engelliler adına giriştiğim bu mücadelede , herkesin hassasiyet göstermesi gerektiği inancıdayım. Herkese sesleniyorum, size detay gibi görünen bu konu, yarın sorunuz olabilir
Ebru Başar
Yanlışım neydi ?
Ben 2004 KPSS’ den 78.800 puan aldım . Birçok yere müracaat etmeme rağmen bir işe yerleştirilemedim. Benden daha düşük puan alan ama aynı yere başvurduğum kişilerin işe başladığına şahit oldum. Size yazdığım mail’in aynısını milletvekilimiz Sayın Lokman Ayva’ ya da yolladım. Fakat sağlıklı bir cevap alamadım. Ben o puanı alabilmek için gece – gündüz çalıştım . Maddi durumumda çok kötü. Yalnızca hakkım olanı istiyorum ve bu konuda da bana yol göstermenizi rica ediyorum. Aslında engelli olmak değil de , zor olan ne biliyor musun ağabey ? Engelli, ekonomik özgürlüğü olmayınca , hayata yenik düşüyor. Şimdi devlet yeni bir sınav yapıyor. Bu nasıl adalet ? Ben hayatla hep mücadele ettim ki , etmeliyim de, ama olmuyor ağabey. Engelliysen , işsizsen , fakirsen , işte o zaman insan hayata yeniliyor. Kendi kendime ‘’ Ben neyi yanlış yaptım?’’ diyorum. Üzerime düşeni fazlasıyla yaptım . Ama bana bir yol gösterirseniz sevinirim.
Ne mutlu size
Köşenizi okuyorum ve yaptığınız işe çok saygı duyuyorum. Biz engellilerin sesini duyurabilmek için büyük çaba sarf ettiğiniz için engelliler adına milyonlarca kez teşekkür ediyorum. Ne mutlu bir engelliye yardımınız dokunduysa. Ne mutlu engellilerimizin isteklerini yerine getirdiyseniz. Siz Türkiye’yi kurtaramazsınız ama engellileri topluma kazandırabilirsiniz. Adana Tufanbeyli Bozgüney kasabasında doğdum. Ortaokul mezunu bir engelliyim. Koltuk değnekleriyle yürüyorum. Boş zamanımda kitap, gazete okuyorum. Tek isteğim şu değneklerden kurtulup biran önce özel engelli otomobiline kavuşmak. Bu sizin elinizde Yavuz Kocaömer. Sizin engelliler için çok şeyler yaptığınızı öğreniyorum. Beni de hayalime kavuşturmanızı istiyorum. Ne olur , ilgili makamlara duyurun . Size çok ama çok güveniyorum, sizi seviyorum.
Özer Korkutan / Adana Tel : ( 0322 ) 791 73 64
Malatyalılar dikkat !
Başka illerden özellikle de Mersin’ den gelen bir grup sağlam insanın Malatya’da dergi sattıklarına şahit oluyoruz. Bu kişiler merkezi yerleri seçiyor , gelip geçen insanlara “ Bu dergi engelliler yararına , sakatlar yararına” gibi sözlerle satış yapıyor. Ticari amaçla çıkarılan bir dergiyi daha fazla gelir elde etmek için engellilerin adını kullanarak , duygu sömürüsü yaparak satmak başta derneğimiz olmak üzere tüm engellilere zarar vermekte , rencide etmektedir. Halkımızın iyi niyetini, engellilerin adını kullanarak sömüren ve haksız kazanç sağlayan bu kişileri şiddetle kınıyoruz. Bu kişilerin sürekli Malatya’ya gelişlerinin nedeni , iyi niyetli halkımızın farkında olmadan duygu sömürüsüne kapılarak dergi alması. Bu şekilde elde edilen gelirler , engelliler yararına değil de şahsi çıkar sağlamak amacıyla kullanıldığından , halkımızın daha duyarlı ve bilinçli olmalarını istiyoruz. ‘’Kim olursa olsun engelli de olsa, yaptığı ticari işlerde engellilerin adını kullanarak kişisel çıkar elde etme hakkını kendinde göremez ’’ diyoruz.
Ali Haydar KoyunTSD Malatya Şubesi Başkanı
Sağ ol Teyzeciğim
25 yaşında spastik engelli bir genç kızım. Kırıkkale’de yaşıyorum. Lise mezunuyum. Bütün zorluklara rağmen okudum. Çok sosyalim, beni büyüten anneme ve babama minnettarım. Yalnız Kırıkkale’de her yer sağlıklı insanlara göre yapılmış , engelliler hiç düşünülmemiş. Ben bundan çok şikayetçiyim. Ama her şeye rağmen mutluyum. Çünkü ailem bana hep kolayı başarmak için önce zorun üstesinden gelmem gerektiğini söyler. Gerçekten de öyle . Hayatta hiçbir şey kolay değil . İnsan biraz kendini zorladığı zaman hiç kimse ona engel olamıyor. Yeter ki , insan bunu kendisi dilesin ve istesin. Benim başarmak istediğim bir şey vardı. O da 2006 yılında Muğla’ya teyzemin yanına gitmekti. Sonunda gittim ve şükürler olsun dileğim yerine geldi. Teyzeme her zaman teşekkürü borç bilirim. İnşallah , Tanrı’m herkese benim teyzem gibi bir teyze nasip eder. Mutluluk , mutlu olmayı bilenler için eşi benzeri olmayan bir uygudur. Ben mutlu olmayı kitap okumakta , sinema , tiyatroya gitmekte , sevenlerimle birlikte olmakta ve daha bir sürü şeyde aramasını bilen , sonunda gerçekten bulan bir kişiliğe sahibim.
Gamze Uzunağaç / Kırıkkale
Çorum’lu iş adamlarına
Babamın askerliği nedeniyle gittiğimiz Mardin’de , 5 aylıkken tifoya yakalanmışım ve hastalık bende izler bırakmış. Konuşmakta ve yürümekte zorlanıyorum , denge sorunu yaşıyorum. Hayatı ağır aksak yaşıyorum. Osmancık Anadolu Lisesi mezunuyum. Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Uzaktan Eğitim Bilgi Yönetimi Bölümü’nde okuyorum. Çok iyi bilgisayar kullanıcısıyım. Osmancık Kaymakamlığı, Özel İdare Müdürlüğü, Zümrüt Toprak Sanayi ve Osmancık Gıda Sanayi web sitelerini yaptım. M.E.B onaylı bilgisayar operatörlüğü belgesine sahibim. Ayrıca Türkiye Kas Hastalıkları Derneği tarafından düzenlenen ‘’ Engelli Bileşim Platformu’’ nda verilen programcılık eğitimine katılarak Microsoft .NET dilleri eğitim sertifikası aldım. Celeron 433 model bilgisayarımla iyi işler başarmaya , kendi ayaklarım üzerinde durmaya çalışıyorum. Bir gün eğitimime ve becerilerime uygun bir iş bulmayı umuyorum. Benim istediğim fazla bir şey yok. Sadece masa başında bilgisayar kullanabileceğim bir iş bularak yaşamımı devam ettirmek.
Aykan İNALOsmancık/ÇORUMTel: 0364 611 6554Cep: 0533 680 3285E-Posta: aykaninal@gmail.com
Sayın Başbakanım
Bizler kamuya ait iş yerlerinde çalışan işçileriz. Bizlerin tayin ve nakil hakkımız yok mu ? Bu bir ayrımcılık değil midir ? İlgili yerlere defalarca taleplerimizi ilettik . Gelen cevaplar sadece acizlik örneği. Biz , 4857 sayılı yasaya tabi kamu çalışanı engelliler olarak istediğimiz ilde çalışmayı talep ediyoruz. Maaş ve her türlü özlük haklarımız yine bağlı bulunduğumuz kurumda kalsın. Bunun en mantıklı çözüm olduğuna inanıyoruz. Büyük şehirlerde ne durumda çalıştığımızı , işe nasıl gidip geldiğimizi anlatmaya gerek yok. Bunu yaşayanlar anlar. Burada garip olan şey şu : ‘’ Özürlüler Yasası ‘’ çıktı ama bu yasa kime hizmet ediyor? Bunun sadece adı yasa . Tüm kamuda çalışanların bu gibi sorunları devam ettiği sürece buna ‘’ Özürlüler Yasası ‘’ demek doğru değil. Bu yasa bize ne getirdi ? Eski tas , eski hamam. Değişen bir şey yok. Evet , iş yasasında önemli değişikler yapıldı. Bunları takdire karşılıyoruz. Ama tayin ve nakil yönetmeliğimiz değişmedi. Bunun da en kısa zamanda çıkacağını umut ediyoruz ve heyecanla bekliyoruz. Bu konuda güçlü desteğinizi istiyoruz .
Özürlüler ve Nimet Çubukçu
6 Mart günü gazetedeki köşenizde yayınladığınız 12 yaşındaki öğrenci , Aydın Uçar ‘ ın mektubu engellilerin ve babasının sorunlarını bakanlarımızdan daha iyi anlatmıştı. Bu yazıyı bize ulaştırdığınız için teşekkürler ederim. Yine aynı gün gazetelerde okudum . Devlet Bakanı Nimet Çubukçu ‘’ Özürlüler Yasası’’ na dikkat çekerek, Türkiyein her konuda olduğu gibi engelliler konusunda da AB standartlarını yakaladığını belirtmiş. Sayın Bakan Avrupa’ya bir gitse de, engelliler için neler yapılmış olduğunu görse. Ondan sonra gelip hiç bir şey yapmadıkları için bizden özür dilese çok daha iyi olur. Bu geziyi yapmazsa Sayın Ayhan Sertel ve Aydın Uçarın mektuplarını okusun , yeter.Kendisine lütfen bu yazıları yollayın. Bakalım ne cevap verecek.Yasanın çıktığı tarihten bu güne 8 ay geçti . Acaba AB standartlarından hangi birini yakaladık açıklasın ? Kendisine bir engelli tekerlikli sandalyesine binip Ankara’da dolaşmasını, resmi dairelere , hastanelere, bankalara, otel ve lokantalara uğramasını, konsere, tiyatroya gitmeye çalışmasını tavsiye ediyorum. Buna karşıdan karşıya geçmesi ve toplu taşıma araçlarına binmesi de dahil. Tabii araçlara binmeyi başarabilirse. Eğer engellilerin sorunlarını çözümlemek Sayın Nimet Çubukçuun vazifesi ise , durumumuz çok ama çok acıklı. Bu beyanı sonunda hiç bir şey yapmayacakları aşikar. Çıkan kanun zaten 7 yıla kadar süre tanımış. Engelliler için kim sıkıntıya girer ? Onlar sanki vatandaş değil.
Yüksek Mühendis Hasan Dulagil