HAYATA TUTUNANLARDAN İKİ KİTAP
Köşemizin sürekli okuyucuları Ali Haydar Koyun‘u hatırlar. Malatya’da yaşayan bu engelli kardeşimiz, 4 yaşındayken yakalandığı romatizma hastalığının yol açtığı eklem kireçlenmesi nedeniyle 1979 yılından itibaren yürüyemiyor. Açık öğretim Lisesi’nden mezunu olduktan sonra Türkiye Sakatlar Derneği Malatya Şubesi’nin kuruluşuna öncülük etti. Halen Malatya Kent Konseyi Yürütme Kurulu Üyeliği ve bazı derneklerde denetleme kurulu üyeliğini sürdürüyor. Ali Haydar Koyun, Malatya Gazetesi’nde köşe yazarlığı da yapıyor.Yeni çıkardığı kitabın adı:”Sevginin Gücü.”
Ali Haydar Koyun‘un yazdığı bu kitapta dünya edebiyatından da derlenmiş engelli insanlar, onların sevgi gücü ve yaşadıklarıyla ilgili gerçek hikayeler var. Bunlardan birini aşağıda sizlerle paylaşıyoruz….
“Arkadaş Vietnam Gazisi…”
Vietnam Savaşı sonrası… Evine dönmekte olan bir asker San Francisco’dan telefonla ailesini arar. “Anne, baba, San Francisco’dayım. Artık eve dönüyorum ama sizden bir şey rica ediyorum; yanımda bir arkadaşımı da getirmek istiyorum” der.
Annesi ile babası, “Memnuniyetle oğlum, onunla biz de tanışmak isteriz” derler.
Oğulları, “Ama bilmeniz gereken bir şey var. Arkadaşım savaşta ağır yaralandı; bir mayına bastı ve bir koluyla, bir ayağını kaybetti. Onun şimdi gidecek hiçbir yeri yok. Bu yüzden onun gelip bizimle kalmasını istiyorum…”
Babası, “Bunu duyduğumuza üzüldük oğlum. Belki elbirliğiyle onun başka bir yer bulmasına yardımcı olabiliriz” der.
“Hayır, anne – baba… Lütfen… Onun bizimle yaşamasını istiyorum…”
Haber çıkmadı
“Oğlum, sen bizden ne istediğini bilmiyorsun. Onun gibi engelli biri, bize korkunç bir yük olur. Bizim kendimize ait bir hayatımız var ve bunun gibi bir şeyin hayatımıza engel olmasına izin veremeyiz. Bence hemen bu arkadaşını unutup eve dönmelisin. O kendi başının çaresine bakacaktır…”
Babanın bu sözleri üzerine oğlu telefonu kapatır…
Ve ailesi ondan birkaç gün sonra, San Francisco polisinden bir telefon gelinceye kadar haber alamadı…
Oğullarının yüksek bir binadan düşüp öldüğünü öğrendiler. Polis bunun bir intihar olduğuna inanıyordu…
Oğullarını tanıdılar
Üzüntü dolu anne – baba hemen San Francisco’ya uçtular. Ve oğullarının cesedini tespit etmek için şehir morguna götürüldüler.
Anne, baba oğullarını hemen tanıdılar. Yalnız bilmedikleri bir şeyi de öğrenince dehşete düştüler… Oğullarının sadece “Bir kolu ve bacağı” vardı!..
Aslında oğullarının engelli bir arkadaşı yoktur… Oğlan, anne ve babaya kendinden bahsetmiştir.
Kurgu Kültür Merkezi Yayınları’ndan çıkan “Sevginin Gücü” kitabını muhakkak okumanızı tavsiye ederiz.
“Ayaklarımla Tutundum Hayata”
Ayşe Işık’ın, Gürdaĝ Yayın Grubu tarafından çıkarılan kitabının adı bu. Ayşe’nin diğer ismi ise “Ayakları ile resim yapan kız. ”
Ayşe, 5 yaşında iki kolunu kaybetmiş ama hayata hep dört elle sarılmış. Kitabında”Ayaklarımı ellerimin yerine koydum, her işimi onlarla görebilir hale geldim, hatta daha da ileri giderek ayaklarımla resim yapmaya başladım. Bugün mesleğimi soran birine gururla “Ben ressam Ayşe Işık” diyebiliyorum.”
Başarının, azmin, hayata bağlılığın gerçek bir hikayesini mutlaka okumak gerekir. Ayşe’nin yaşadıklarından alınacak o kadar çok ders var ki.