‘İNSANLIKTAN YOKSUNLAR’

İbrahim Gümüşdal, tekerlekli sandalyede yaşamını sürdürüyor. Aynı zamanda Türkiye Milli Paralimpik Komitesi’nin Genel Sekreteri. Gençlik ve Spor Bakanlığı’nda bir toplantıya katılmak üzere Ankara’ya gitmek üzere yola çıkan İbrahim Gümüşdal, bana hava alanında yaşadıklarını dile getiren bir yazı göndermiş. Aşağıda sizlerle paylaşmak istedim.

‘Toplantı için…’

“20 Nisan saat 14:00‘de Ankara’da Gençlik ve Spor Bakanlığı’nda bir toplantıya katılmak için THY 11:30 uçağına bilet almıştım. Evime yaklaşık 30-40 dakikalık mesafede olmasına rağmen, malum İstanbul trafiğini göz önüne alıp check-in sırasında engelimden dolayı meydana gelebilecek gecikmeyi de hesaba katarak, saat 09:30 gibi yola çıktım. Herhangi bir terslikle karşılaşmadan saat 10:05 gibi İstanbul’daki Sabiha Gökçen Hava limanı otoparkına vardım.

Sabiha Gökçen Havalimanı

Girişteki güvenlik görevlilerinden uygun park yeri göstermelerini rica ettiğimde içlerinden biri gayet nazikçe, “İzniniz olursa size refakat edebilir ve park yeri bulmanıza yardımcı olurum” dedi. Çok teşekkür ettim ve birlikte katlı otoparka girdik. Güvenlikçinin tarifi ile engelliler için ayrılmış yere geldiğimizde boş yer yoktu. Aynı katta bulunan diğer engelli otoparkına yöneldik, yok, diğerinde de yine yer yok.

‘Uçağı kaçırdım’

Bir alt kata geçtik, sonuç aynı.Bir kaç tur attık ama boş yer yok ve vaktimin daraldığını fark ettim. Yaklaşık 25 dakikalık uğraştan sonra otopark inen arka tarafında zor bela boş bir yer bulduk. Aracımdan inip tekerlekli sandalyeme binip güvenlikçi arkadaşın yardımıyla asansörlere varmam, oradan terminale girip güvenlik kontrolünden geçip check-in bölümüne varışım da bir 10 dakikamı aldı. Kontuardaki yetkililer bilet işlemlerini yapmaya başladıklarında birbirleriyle konuşmaya, oraya buraya telefon etmeye başladılar ve üzgün bir ifadeyle “Maalesef sizi uçağa alamıyoruz,uçuştan 45 dakika önce yani 10:45’de burada olmanız gerekirdi, şu an 10:47 ve sistem kapandı, biletiniz yandı, bir sonraki uçuş 12:30’da,o uçuşa bilet bulabilirseniz hiç olmazsa dönüş biletinizi kurtarırsınız” dediler.

‘Sen benim kim olduğumu biliyor musun?’

Bilet satışa vardığımda, o uçuşun da dolu olduğunu öğrendim. Öylece kalakaldım ve kendime öfkeyle sordum ‘Daha ne kadar bu eşkıyalıklara dayanacaksın?’ Tekrar aracıma binmeden önce, engelli olarak benim yaşamımı zindan eden haramzadelerin araçlarının fotoğraflarını tek tek çektim. O arada aklıma bana yardımcı olan güvenlik görevlisinin sözleri geldi. ‘Abi bu plakaları not edip polise bildirsene.’ Şaka gibi, ama adam da haklı. O araç sahiplerini uyarmaya teşebbüs etse, muhtemelen alacağı cevap “Sen benim kim olduğumu biliyor musun?” olacak. Değer mi engelliler için işini gücünü riske atmaya?

‘Şehir eşkıyalarına ceza verilsin’

Evet kimse alınmasın, gücenmesin ama bu artık resmen hak gaspıdır. Yıllardır birçok engelli arkadaşımın aynı konudaki şikayetlerini bu sütunlarda okuyoruz. Hala en ufak bir ilerleme yok. Trafik ekibi terminal girişinde bekleme yapan araçlara ara sıra anons yaparken, bir zahmet otoparka da girip bu modern görünümlü şehir eşkıyalarına kanunda açıkça belirlenen cezaları uygulayamaz mı? Uygulayamıyorlarsa o halde o yasak levhaların orada ne işi var? Bu da ayrı bir devlet otoritesini hiçe saymak değil mi? Trafik Şube Müdürlüğü’nün görevi sadece ruhsat, plaka dağıtmak mıdır?” Bu arada yanlış yerlere park edip hayatımı zorlaştıran araçların plaklarını tek tek kaydettim ve gereken yerlere bildirdim.”

İbrahim Gümüşdal

‘Olmadı Arif Başkan’

22-24 Nisan tarihinde Bedensel Engelliler Spor Federasyonu, engelli spor kulüplerini Antalya’da bir araya getirdi. Toplantıya katılan Bucalı Engelliler Spor Kulübü Başkanı Raşit Yürüm bize aşağıdaki mail’i göndermiş. Yorum sizlerin.

‘Ortada başarı yok’

“Özel Sporcular Spor Federasyonu Başkanı Sayın Birol Aydın Bey’i canı yürekten kutluyorum. Bizim Bedensel Engelliler Spor Federasyonu Başkanı Arif Uztürk Bey keşke onun kadar çalışabilseydi. 2012’de Paralimpik Olimpiyatlara 42 sporcuyla katılmışız. 2016’da sayı şimdilik 41. Kota alması beklenen 5-6 sporcumuz daha varmış. 24.04.2016’da Antalya’daki Başkanlar toplantısında bunu başarı olarak anlatıyor. Tabii ki başarı yok.

Sayın Arif Bey 2020’deki 100 sporcu hedefiniz çok güzel de, ne yaptınız ki size tekrar başkanlık görevini verecek engelli camiası? Siz ki Antalya’da Paralimpik’ten bahsederken, “Paralimpik Komitesi’nden neden bir kişi bile yok?” dediğimde, bunun başkanlar toplantısı olduğunu ve gerek görmediğinizi söylediniz. Bence eksiklik yaptınız Başkan.

‘Engellinin engelliden başka dostu yok’

Bakınız Sayın Birol Bey’e TESYEV ile ilişkilerinden dolayı federasyonuna ne kadar yardım sağlamış. Artık şu anlamsız inadı bırakın da TESYEV yardımlarından bizler de yararlanalım. Biz kulüpler olarak engelli camiasının siyaset üstü tutulmasından yanayız. Zira bunun zararını bugüne kadar hep gördük. Ayrıca o toplantı yaptığınız 5 yıldızlı otel 10 numaraydı teşekkür ederiz. Bir de toplantı salonundaki kürsüye rampa yapsanız olmaz mıydı? Boccia Asbaşkanımız ilk gün karga tulumba kürsüye çıktı. İkinci gün kürsüye çıkmaktan vazgeçti, aramızda izledi. Bence çok ayıp ettiniz. İçinizde tek gerçek engelli ve çok çalışkan birini bile gözümüzün önünde eksik bıraktınız. Olmadı başkan hiç olmadı. Demek ki;

ENGELLİNİN ENGELLİDEN BAŞKA DOSTU YOK bu ülkede…”

Raşit Yürüm