BELEDİYELER (I)
Yavuz Kocaömer Radikal
Ülkemizdeki belediyeler 3 Nisan 1930 tarihinde yürürlüğe giren Belediyeler Kanunu ile idare edilmektedir. O yıllarda yalnız ülkemizde değil, tüm dünyada engelliler ile ilgili ihtiyaçlar ve düşünceler çok fazla gelişmediğinden yukarıda bahsedilen yasada da engelliler ile ilgili hiçbir konu öngörülmemiştir. Ancak, engellilere belediyeler tarafindan verilmesi mecburi hale getirilen hizmetler, bu kanun çıktıktan tam 67 sene sonra 30 Mayıs 1997 tarihinde 572 Sayılı Kanun hükmünde kararnamenin 4 üncü maddesi ile hatırlanmıştır.
Bir ülke düşünün, 67 yıl engelli insanların yerel yönetimler tarafından sahiplenilmesi ve onların yaşamlarını kolaylaştırıcı önlemleri almak için beklesin. İnsanın inanası gelmiyor. Bu kanun hükmünde kararnameden bu güne kadar yaklaşık 3 yıl geçmiş. Bu süre içinde belediyeler acaba görevlerini yerine getirmişler mi? Fazla ileri gitmeye gerek yok. Çıkın İstanbul da sokağa, caddelerin çoğunda bırakın engelli insanları, yaşlı insanların dahi yürümekte zorluk çekeceği yaya kaldırımları göreceksiniz. Ama seçim zamanı Belediye Başkan adayları bir çok yerde engelli derneklerini, engelli kulüplerini ziyaret etmekte ve onlara çeşitli vaatlerde bulunmaktadırlar.
Engellilere yapılan tüm vaatler seçimle birlikte unutulmakta ve yine her şey eskiye dönmektedir. 30.05.1997 tarih ve 572 Sayılı Kanun hükmünde kararnamede belediyelerin görevlerinden birinin de, “bu maddede sayılan her türlü yapılar ve çevresinin, yolların, park, bahçe ve rekreasyon alanlarının, sosyal ve kültürel hizmet alanlarıi ile ulaşım araçlarının özürlülerin kullanımına ve ulaşılabilirliğine uygun olarak yapılmasını sağlamak ve denetlemek” demektir.
