YAŞAMA SEVİNCİNİ KAYBETMEYİN
Sevgili okurlarım, bu hafta sizlerle engelliler camiası ile ilgili haberleri paylaşacağız. ‘’ `Keşkesiz yaşayın`‘Bir süre önce bu sütunlarda Murat Ereren’nin ‘’ Keşkesiz yaşayın ‘’ adlı mailini yayınlamıştık. Sizlerden gelen mektupların birinde , bir okuyucumuz ‘’Gönderdiğim yazıyı yayınlamanız niyetiyle yazmadım. İçimden geldi sadece‘’diye not düşmüş. 2 yıl önce… ‘’ Engelli değilim. Bir süredir yazılarınızı takip ediyorum. Bazen ‘’Acaba engelli olsaydım’’ diye düşünmeye başlayınca, yaşadıkları sıkıntıları tahmin ettikçe , nasıl bir sabırla hayata bağlandıklarına hayran oluyorum. Hele ki geçtiğimiz günlerde yayınlanan yazınızda, Murat Ereren arkadaşımın yazdıklarını okuyunca gözlerim doldu. O an iş yerinde olmasam sanırım gözyaşlarımı tutamazdım. Yazıyı kestim , gözümün önünde tutuyorum. İnanın ilaç niyetine arada bir okuyorum. Keşke herkese ulaşsa bu yazılar. Bundan 2 yıl önce genel kontrollerimi yaptırırken HİV , yani halk diliyle AİDS hastası olduğumu öğrendim. Klasik şeyleri yaşadım. Kabul edememe, intihar teşebbüsü vs. Sonra karşıma Pozitif Yaşam Derneği çıktı. Orada bağlandım tekrar hayata. Hani ölümden dönmek gibi. İkinci bir şans verilmiş gibi. Terapi gibi geliyor Sizin sayfanız bana terapi gibi geliyor. Ne zaman bunalsam, isyana yönelsem ‘’Neden ben , bunu hak etmedim , marjinal bir hayatım yok . İlaç içmek istemiyorum, artık bıktım’’ diye başlayan sürece girsem sizin yazılarınız , daha doğrusu engelli arkadaşlarımın yaşantıları bana şükretmeyi öğretiyor. Ortak yönümüz şu: Sanırım, kimseye acındırmadan kendimizi ifade edebilmek. Türkiye’de engelli olmak zor Bu ülkede engelli olmak gerçekten çok zor. Hiçbir alt yapı yok. İşten çıkıp eve yürürken , ‘’ Ya ben fiziksel engelli olsaydım. Yollar bozuk , kaldırımlar yüksek , tek başıma eve yürümem imkansız. Ki ben alt yapı sorunu olmayan bir semtte yaşıyorum. Ya diğer mahalleler ? ‘’ diye düşünmesi bile içimi acıtıyor. Şükrediyorum halime. Sözün kısası içinizdeki yaşam sevinciniz eksilmesin. Hepinize sonsuz sabırlar dilerim. Umarım , herkes bir gün yeterince duyarlı olmayı başarır. ‘’ İşte böyle… Adını açıklamadığımız bu okurun mektubu bizi çok etkiledi. Maalesef insanlar başlarına gelmedikçe bir takım şeylerin zorluğunu anlamıyorlar. Hele hele politik etkilerle koltuk sahibi olanlar kendilerini hiç hastalanmayacak , emekli olmayacak zannediyor. Sonra bir gün başlarına geldiğinde , bu ismini açıklamadığımız arkadaşımız kadar da güçlü olamıyor. Ne örnekler gördük bu güne kadar. www.engelsizfm.com Bir süredir internet üzerinden yayın yapan www.engelsizfm.com, iki engelli arkadaş tarafından kurulmuş: Antalya’dan yaşayan Halil İbrahim Babür ile Antalya – Serik’te yaşayan İsmail Üstün. 31 yaşındaki Halil İbrahim , 14 yaşından beri tekerlekli sandalyede yaşamını sürdürüyor. Hastalığı ise kas disorfisi. Genetik ve ilerleyen bu kas hastalığı , kendisini 14 yaşından beri tekerlekli sandalyede yaşamaya mahkum etmiş. 17 yaşındaki kardeşi ise aynı hastalıktan vefat etmiş. Halil İbrahim bu arada EMPE kurslarına katılarak 2 tane EMPE yani engelsiz meslek edinme sertifikası almış. Ayrıca www.radyohazal.com’ da her cuma saat 14 .00 ‘ te engelli ve engelsiz dostlara yönelik ‘’ Dönence ‘’ adlı bir radyo programını sunmaya başlamış. İsmail’ e gelince …… 43 yaşındaki İsmail , Antalya – Selik’ de yaşıyor. Lise son sınıfa kadar sağlıklı bir yaşam süren İsmail , Polimisiyetif denen bir kas hastalığına yakalanıyor. Ve şimdilerde kolları iyice zayıflıyor. İsmail , Omurilik Felçlileri Derneği’nden aldığı bir akülü sandalye ile sokağa çıkacak. ‘’ Çıkacak ‘’ diyorum, çünkü kendisine evinin önündeki bahçenin dört basamak merdiveni mani oluyor. Bunun için Serik Belediyesi’ne başvurmuş.Umarız , belediye başkanı bir an önce İsmail’e yardımcı olur. Bu arada evinde oturan İsmail , uydu cihazlarını güncelliyor. Eğer güzel müzik ve sohbet isterseniz www.engelsizfm.com adresine uğramayı unutmayın. GÜZEL SÖZ Sabır göstermek, zafere ulaşmanın ilk şartıdır /Campbell
