GÜN
SAAT
DAKİKA
SANİYE
HOLLYWOOD YILDIZLARI ENGELLİLER İÇİN HAREKETE GEÇTİ
| Posta

HOLLYWOOD YILDIZLARI ENGELLİLER İÇİN HAREKETE GEÇTİ

Amy Poehler, Naomie Harris ve Jessica Barden dahil 80’den fazla oyuncu ve eğlence sektörü profesyoneli Hollywood’da engelli yeteneklere yönelik ön yargı ve ayrımcılığa karşı açık bir mektup imzaladı. Mektup, engellilerin ve engelliliğin dahil edilmesi konusunda acil harekete geçmeye ihtiyaç olduğunu gündeme getiriyor ve büyük stüdyoları kalıcı engelli görevlileri bünyelerinde istihdam etmeye çağırıyor.

‘ENGELLİLER YOKLAR’

Mektupta, ekranlardaki engelli karakter sayısının, engelli yaşayan gerçek Amerika nüfusunu temsil etmekte yetersiz olduğunu dile getiriliyor. “Medyada yıllarca süren yanlış temsil, sosyal engeller ve kronik güçsüzlük yaşayanların, işitme güçlüğü çekenlerin, nörolojik olarak çeşitli hastalıklara sahip olanların ve engelli topluluklarının eğlence endüstrisinde yeterince temsil edilmemesi hâlâ sürüyor. Bu şekilde onlara karşı saygısızlık edilmeye devam ediliyor.”

İSTATİSTİKLER SÖYLÜYOR

Hükümet istatistiklerine göre; Amerika’da her dört yetişkinden biri bir tür engele sahip. 2019’da imzalanan bir önceki mektupta, engelli karakterleri oynayan 61 Oscar adayı ve 27 kazanan arasından yalnızca ikisinin, engelli bir aktör tarafından canlandırıldığı yazıyordu. Yeni mektup ve #DontDismissDis kampanyası, oyunculuk yaparken engeli nedeniyle işini kaybettiğini söyleyen Keely Cat-Wells tarafından düzenlendi. Cat-Wells mektupta, “Covid-19 yapımları, mümkün olduğunca çok işi kurtarmak, oyuncu kadrosu ve çalışanları güvende tutmak için Covid uzmanlarını işe aldı.

Ama engelliler, Covid-19’dan çok önce yine tehditlerle karşılaştı, işlerini kaybetti, erişim eksikliğiyle uğraştı ve güvenliği sağlamak için radikal adımlar atılmadı” dedi. Mektupta engelliliği dahil etme, engellilere konuşma ve anlatma güveni vermek, erişilebilir işe alma uygulamaları sağlamak ve engelli yetenekler için fırsatları belirlemek suretiyle eski uygulamalarda temel değişiklikler yapılması isteniyor. Mektubun imzacılarından James Bond oyuncusu Naomie Harris, “Sistemin adaletsizliğini gösterirseniz ve ‘Bakın, ileriye doğru bir yol var’ derseniz, insanların görmezden gelmesi zorlaşıyor” diyor.

‘Hollywood Korku Hikayeleri’ başlıklı bir belgeselde, engelli yetenekler karşılaştıkları ayrımcılığı anlattı. Belgesel “Sana ne oldu?”, “Bunu yapabilir misin?” ve “Gerçekten göremiyor musun?” gibi soruların sorulduğu hikayeleri ve özellikle engelli oyunculara seçimleri sorulmasına rağmen temel ihtiyaçların karşılanmadığını anlattı. Bir aktör şöyle dedi: “Seçme odası asansörsüz, bir kat merdivenle çıkılan yerdeydi. Ve benim böyle bir seçme odasında seçmelere katılmam istendi. Üstelik de engelli birinin rolünü oynamamı istiyorlardı.”

‘UYGUN BULMADILAR’

‘Friend’s Guide To Adulting’in yazarı Samantha Mannis, engeliyle ilgili hastanede kaldıktan iki hafta sonra kovulduğunda ünlü bir Hollywood stüdyosunda yazar olarak çalışıyordu. Mannis, “İşimi yapmıştım ve kendi paramın binlerce dolarını Uber yolculuklarına ve uyum sağlayabilmek için tasarımcı kıyafetlerine harcamıştım. İşime yetişebilmek ve hastaneden taburcu edilmek için mücadele ettikten sonra, bana ‘Sana pek uygun değil’ dediler.”

‘ENGELLİLER HER YERDE OLMALI’

Mektubun yazarları, perde arkasındaki erişim ve temsilin de kötü olduğunu belirtiyor. Engelli yetenekleri temsil eden yönetim şirketi C Talent’i yöneten Cat-Wells, “Hollywood’da pek çok korku hikayesi var, en az anlatılanlar görülmek, duyulmak ve eşit muamele görmek için mücadele eden engelli topluluğunun hikayeleridir. Hollywood’un eski ve baskıcı sistemleri artık kaldırması gerekiyor. Bu sadece engelli oyuncularla ilgili değil, sektördeki tüm işlerle ilgili, giriş seviyesinden merkez ofise, CEO’ya ve daha ötesine kadar her rolde engelli insanlar olmalı” diye konuşuyor.

YAZARLARA SESLENDİ

Başka bir öneri de Oscar ödüllü Rachel Shenton’dan geldi. Shenton, yazarları hikayelerinde daha fazla engelli karakteri öne çıkarmaya çağırdı. İşitme engelli bir kızla ilgili filmi ‘Sessiz Çocuk’ ile Akademi Ödülü kazanan Shenton, Dünya Kitap Günü’nde konuştu: “Çocuklar için kendilerini, izledikleri programlarda, filmlerde ve okudukları kitaplarda görmenin ne kadar önemli olduğunu öğrendim. Kendilerini hiçbir şekilde görmemek onlar için moral bozucu olabilir ve deneyimlerini görünmez kılar. Onları ekranda daha fazla ön plana çıkarmalı ve hikayelerinin sesini duyurmalıyız.”

BİZİMKİLER DE YAPAR MI?

Evet, bunlar global anlamda çok güzel gelişmeler. Benim de Türkiye’de engelliler ile ilgili izlediğim şahane filmler oldu bugüne kadar. Ama bunları saymaya kalksam bir elin beş parmağını geçmez. Filmler güzel, oyunculuklar şahane. İllaki film ya da oyunculukla ilgili de değil konu. Şu ana kadar Türkiye’de 20 sanatçının bir araya gelip böyle bir adım attığını gördük mü? Görmedik. Ama bu, görmeyeceğimiz anlamına da gelmez. Çünkü sanatçı duyarlılığı diye bir gerçek var.

SANATÇILARA ÖNCÜ OLMAK YAKIŞIR

Bizim sanatçılarımızın da birçok toplumsal konuda hassasiyet gösterdiklerini biliyoruz. Bugüne kadar sayısız kez toplumumuzda kanayan yaraya parmak basan sanatçılarımızın engellilik ve engellilerin dahil edilmesi sorununa da el atacakları konusunda beklentimi koruyorum. En azından, tıpkı Holywood’da olduğu gibi sektörel bazda bir kampanyayla işe koyulabilirler. Sinema endüstrisinden başlayacak böylesi bir dalga diğer sektörleri da zamanla etkisi altına alabilir. Sanatçılarımıza da bu konuda öncü olmak yakışır zaten. Yapabilirler mi? Yapabilirler. Benim hâlâ umudum var.